سیاه چاله قسمتی از فضا است که به خاطر جاذبه بسیار زیادی که دارد تمامی اجسامی که از نزدیکی دهانه آن (Event Horizon) عبور کنند را به داخل خود میکشد. نیروی جاذبه یک سیاه چاله به قدری زیاد است که حتی نور قادر به گریز از آن نیست و در هنگام عبور از سیاه چاله به داخل آن کشیده میشود و به همین دلیل سیاه چاله ها قابل رویت نمیباشند. اگر چه سیاه چاله ها با چشم قابل دیدن نمیباشند اما از طریق اجسامی که به داخل آن ها کشیده میشوند میتوان مکان آنها را مشخص نمود . هر جمسی که به یک سیاه چاله نزدیک میشود ابتدا توسط جاذبه فوق العاده زیاد آن از هم متلاشی شده سپس از طریق دهانه ورودی آن به داخل سیاه چاله و به سمت هسته کشیده میشود . 2. یک سیاه چاله چگونه متولد میشود؟یکی از نظریات کنونی در مورد سیاه چاله ها بر این مبنا است که آنها بقایای باقی مانده از یک ستاره مرده میباشند . در طول دوران زندگی یک ستاره، فعل و انفعالات هسته ای (Nuclear Fusion) در هسته ستاره موجب به وجود آمدن تشعشعات مغناطیسی از جمله فوتون (ذره تشکیل دهنده نور) میشوند. این تشعشعات به همراه نیرویی که در اثر انفجارهای ناشی فعل و انفعالات هسته ای در داخل ستاره به وجود می آید باعث ایجاد شدن نوعی فشار برای متلاشی کردن عناصر تشکیل دهنده ستاره میشود که البته این فشار توسط نیروی جاذبه ستاره دفع میگردد . تعادل بین نیروی جاذبه و فشار درونی یک ستاره موجب به وجود آمدن ثبات در شکل ظاهری ستاره می گردد. زمانی که عناصر مورد نیاز برای ادامه حیات یک ستاره (عناصری که برای انفجارهای هسته ای مورد استفاده قرار میگیرند) به اتمام میرسند گداخت هسته ای ( انفجارهای هسته ای درون ستاره) در ستاره متوقف میشود و دیگر فشاری در داخل ستاره وجود ندارد که نیروی جاذبه را خنثی نماید. به همین دلیل عناصر باقی مانده در ستاره به خاطر نیروی بسیار زیاد جاذبه در هسته ستاره متراکم میشوند. متراکم شدن هسته ستاره باعث بالارفتن درجه حرارت آن شده و سر انجام موجب به وجود آمدن یک انفجار supernova (نور حاصل از این انفجار صد میلیون برابر بیشتر از نور خورشید است) میشود.   تنها چیزی که از این انفجار باقی می ماند یک هسته بسیار متراکم شده با جاذبه فوق العاده زیاد میباشد. در صورتی که ستاره به اندازه کافی بزرگ و قابل تراکم باشد ممکن است که به یک سیاه چاله تبدیل شود . 3. انواع سیاه چاله ها:بر اساس نظریات کنونی دو نوع سیاه چاله وجود دارد :الف : Schwarzschild ب : Kerr نوعی از سیاه چاله است که هسته آن به دور خود نمیچرخد و تنها دارای یک Singularity و یک Event Horizon میباشد. Schwarzschild طیق تعریف یه جسم کروی به جرم m زمانی به یه سیاه چاله تبدیل می شه که تا شعاع r شوارزشیلدخود متراکم بشه. شعاع شورازشیلد یه جسم این طوری به دست میاد : r=(2Gm)/(c*c)         ;           ;   r=Shwarzschild Radius Schwarzschild که در این رابطه c سرعت نور است. بنابر این هر جسمی می تونه به یک سیاه چاله تبدیل شه اگه تا اندازه شعاع شوارزشیلد خود فشرده بشه. مثلا زمین اگه بخواد یه سیاه چاله شه باید تا اندازه یه فندق فشرده شه. یا مثلا شعاع شوارزشیلد خورشید 3 کیلومتره . Kerr نوع دیگری از سیاه چاله است که در آن هسته به دور خود میچرخد. دلیل این چرخش این است که ستاره تشکیل دهنده این نوع از سیاه چاله ها به دور خود میچرخیده است و پس از مرگ ستاره هسته همچنان به چرخش خود ادامه داده و این چرخش به سیاه چاله منتقل شده است. سیاه چاله Kerr از این قسمت ها تشکل شده است: Singularity:1 (هسته متلاشی شده ستاره) Event horizon:2 (دهانه ورودی سیاه چاله) Ergosphere.3 (ناحیه ای در در نزدیکی دهانه ورودی سیاه چاله که از حالت طبیعی خارج شده و به شکل تخم مرغ در آمده است-شکل غیر طبیعی این ناحیه ناشی از چرخش سیاه چاله است که موجب کشیده شدن فضای اطراف آن میشود) Static limit.4 (مرز بین Ergophere و فضای عادی )در صورتی که جسمی واره Ergosphere شود با کمک گرفتن از نیروی چرخش سیاه چاله شانس خارج شدن از آن را خواهد داشت اما اگر جسمی وارد Event horizon بشود به درون سیاه چاله کشیده خواهد شد و هرگز قادر به فرار از نیروی فوق العاده زیاد جاذبه آن نخواهد بود. مطالعه کردن در مورد سیاه چاله ها از آن جهت حائز اهمیت است که آنها منبع قدرتمندی از امواج جاذبه ای هستند به همین دلیل تحقیق در مورد آنها میتواند نکات زیادی را در مورد نیروی جاذبه، یکی از نیروهای بنیادی در کیهان را آشکار سازد. تایید شدن این موضوع که سیاه چاله ها وجود دارند همچنین میتواند به نظریات کنونی در مورد فرضیه سیر تکامل کیهان از زمان انفجار بزرگ (Big Bang) تا زمان حال قوت بخشد.